Saturday, July 5, 2014

నేను

సమస్య.. తాళం వేసానా? కుడా ఎడమా.. ఎటు తిప్పాను?

ఉహూ.. ఎప్పుడూ నాలుగడుగులు వేసాక ఇదే అనుమానం.. ఎప్పుడూ ఉండేదే. ముందుకే పోదాం. పదండి ముందుకు పదండి తోసుకు.. ఎవర్ని తోసుకునీ..

'రా రా చిన్ననా.. రారోరి చిన్నవాడ..' ఎమ్మెస్. 'రా రా ముద్దులాడ.. రారోరి..'

నెహ్రూ తలవంచి 'హూ యామై? నీ ముందు నేను మియర్ ప్రైమ్మినిస్టర్నన్న..' ఎమ్మెస్. అనడూ మరి! ఎమ్మెస్.. బంగారానికి తావి? 

వీధి చివర చెత్త. ఉదయం తీసేస్తారు. శుభ్రంగా... అందంగా వీధి. అలంకరించుకుని.. దేనికి? మళ్ళీ చెత్త పోయించుకోడానికి.

"వొంకాయలున్నాయమ్మా.. లేటైపోనారియ్యాల.." 

నిన్నా వంకాయ కూరే. ఇవాళ పులుసు? అయినా ఇలాంటి వంకాయలు పులుసేంటీ! నవనవలాడుతున్న బీరకాయలూ, వంకాయలూ, ఆనపకాయలూ జువనైల్ గా పులుసులు వండకూడదని రూల్ పాస్.. ఎవరు చేస్తారు? నెహ్రూ? చక్కగా పోపులో వేసుకోవాలి.. కావాలంటే అల్లం పచ్చిమిర్చి.. కొత్తిమీర.. కరివేపాకు.. స్.. ఆవాలు, ఉప్పు నిండుకున్నాయ్. ఇంక కొనుక్కోడమెందుకు. నిండి పొర్లిపోతున్నప్పుడు. 

"తోటకూర అడుగైపోనాదమ్మా.. బెండకాయిలేసుకోండి. కేజీ పాతికి."

అప్పట్లో మా ఊళ్ళో దొండకాయలు వందల్లెక్కన అమ్మేవారంటే అతగాడికి వింత! 'నిజమా!' అని ఆల్చిప్పల్లాంటి కళ్ళు అపనమ్మకంగా.. పొగరేం ఆల్చిప్పలున్నాయని! 

మల్లాది హీరోయిన్లా వీధి మలుపులో లెండింగ్ లైబ్రరీకి వెళ్ళి మేగజైన్ తెచ్చుకుని.. ఎవరైనా నన్ను రోజూ చూస్తున్నారా? 

సడన్ గా ఓనాడెప్పుడో దారి కాసి "మీరు చదువుతారాండీ! ఐ లవ్ రీడర్స్.. బుక్ వర్మ్స్.."
ఛీ పురుగా.. చెయ్ తీయ్.. మా ఆయనకి చెప్పానంటే.. 

షట్.. షట్.. వంట చెయ్యాలి. పక్కింట్లోంచి లాక్కొచ్చి చిన్నాకి స్నానం. ఎప్పుడు నేర్చుకుంటాడు! షాపుకెళ్ళి ఆవాల్స్ కొనుక్కుని, ఇంటికెళ్ళి వంట చెయ్యాలి.

***

"మీ టీచరే చీర ఇస్తారని చెప్పావ్! పంచెలూ అవీ పట్టుకుపోయి తగలెట్టెస్తే.." అమ్మ విసుగు..

"మొన్న చీర కట్టుకున్నావేమో కదే. స్కూళ్ళోనూ.. ఇప్పుడు పంచె దేనికీ? ఆ నాటకం కాదా?" పోకచెక్క దంచుతున్న వాసన.. అమాన్ దస్తాలో..  ముసిలీ నువ్వు నోరు ముయ్యవే.. 

అప్పుడు స్కూల్లో.. కానీ ఇప్పుడు కలక్టరేట్ లో. అంతా.. అంతా మారిపోయింది! నాటకంలో నేను సరస్వతిని కాను.. హ్.. 

తెల్లచీర.. టీచర్ గారిది. మెత్తగా జారిపోతూ.. మంచి వాసనొస్తూంది. అది కట్టుకుని, తెల్లటి పేపర్ కలవపువ్వు. పట్టుకుని, కూర్చుంటే స్టేజ్ మధ్యలో.. 

"కలక్టరేట్ లో నాటకానికి నువ్వు రామలింగడి వేషం వెయ్యాలి. ఆ డైలాగులు కూడా వచ్చు కదా! నీకు ఈజీనే. లత సరస్వతి వేషం వేస్తుంది. ఏం?" 

ఆవిడ మొహంలోకి చూస్తే ఏడుపొచ్చేస్తుంది. 

లత.. తెల్లగా.. కొత్తగా వచ్చిన లత.. సరస్వతి. ఏం.. ఆ చీర నేను కట్టుకోకూడదా! నల్ల సరస్వతి.. మొద్దు సరస్వతి.. కలక్టరేట్ లో బాగోదు. 

వెక్కిళ్ళు.. వెక్కిళ్ళు.. క్.. రామలింగడు ఎలాగైనా ఉండొచ్చు.

***

"సరిత కజిన్ ని రిసీవ్ చేసుకోడానికి రైల్వే స్టేషన్ కి వెళ్ళాను. షీ ఈజ్ ప్రెట్టీ. ఎంత పెద్ద జడో తెలుసా! వాళ్ళింట్లో దింపాను. నిన్న డిన్నర్ కి వెళ్ళాం అందరం. షీ లుక్స్ బ్యూటిఫుల్. నీకు చూపిస్తాను. మేన్.. అయామిన్ లవ్.." 

పవన్ మొహం.. వెలిగిపోతోంది. హేపీ ఫర్ హిమ్. రియల్లీ? ఛా..!

రేపెప్పుడో తీసుకొచ్చి పరిచయం చేస్తాడు. ముందు ముందు వాళ్ళిద్దరి ప్రేమా.. ఘాటూ.. ఘాటు ప్రేమా.. చూడాలి. జడ పెద్దది ఉంది కనుకా.. ప్రెట్టీ కనుకా ప్రేమించేసాడా! ప్రేమకి జడ, అందం.. కేటలిస్టులా? కారణాలా? పాపం ఆ అమ్మాయ్ అందంగా ఉన్నంత మాత్రాన మంచిది కాకూడదనేముందిలే!! ఛీ.. తప్పు. 

"వీణ వచ్చట.." 

నాకు రాదుగా! మండుతోందెందుకు!! మ్... వీడు నన్ను ప్రేమించాలా? వీడికి వండి పెడుతూ, బట్టల్లేకుండా వీడు.. స్టాప్

*** 

'రంగులే రంగులు..అంబరానంతట..
స్వరం నిజం సగం వరము అమరం..
వరం వరం వరం చెలియ ప్రణయం..'

ఓహ్.. లవ్..లీ!! 'భానోదయం' కాదని చెప్పాలా పాట అయ్యాక? గుణసంధా, సవర్ణ దీర్ఘమా? సుమం.. ప్రతి సుమం సుమం.. 

నవ్వకపోతే బావుండు. నవ్వితే మరీ బావున్నాడు. 

"బాగా ఆర్గనైజ్ చేసారండీ. అంతా మీరే చూసుకున్నారని మీ కజిన్ చెప్పింది." 
చెయ్యి మెత్తగా లేదు. వెచ్చగా.. షేక్ షేక్ షేక్ హేండ్.. 

"రీయూనియన్ ప్లాన్ చేసుకుందామని నాలుగేళ్ళ నుంచీ అనుకుంటున్నా ఇప్పటికి అయింది. మీ హెల్ప్ తో.. మంచి మెనూ.. అరేంజ్మెంట్స్.." 
 నవ్వకూ.. కింది పళ్ళు గొగ్గుపళ్ళు..!!  అక్క క్లాస్ మేటంటే నాకంటే ఎన్నేళ్ళు... 

"సరేనండీ.. నైస్ మీటింగ్ యూ! థాంక్యూ!" 

ఇంకో పాట పాడరూ.. అని చెయ్యి పట్టుకుంటే! యే పాట? నచ్చింది గాళ్ ఫ్రెండూ.. నవ్వింది మల్లె చెండూ.. మల్లెచెండులా ఎవరున్నారిక్కడ? ట్రాష్..

***

"ఐ కెన్ బీ మై సెల్ఫ్ అరౌండ్ యూ..  చాలా సుఖంగా, కంఫర్టబుల్ గా గడిచిపోతుంది నీతో.." 

రింగ్ మెరుస్తోంది.. ఆవిరి. దాహం.. నోరు ఆర్చుకుపోతోంది.
ఒకటీ రెండూ... ఏడు రాళ్ళు మెరుస్తూ.. ఏడు జన్మలా!
భుజం చుట్టూ చెయ్యి.. బావుంది.
దాహం.. బాటిల్ లో నీళ్ళు గొంతు దిగుతూంటే.. 

వేణువా వీణియా.. ఏవిటీ రాగమూ.. 

బుగ్గమీద.. వెచ్చగా మీసం గుచ్చుకు.. క్లిప్ లో చిక్కుకున్నట్టు.. కింది పెదవి.. క్లిప్ క్లిప్..

***

చల్లగా ఏమైనా తినగానే కదులుతుంది. తాడు..? ఏమో. అదో వాడో.. చల్లగా నీళ్ళు.. చల్లగా ఐస్క్రీమ్.. చల్ల చల్లగా..

"కోడలు వడిలిపోయింది. ఆడపిల్లేనేమో! మగపిల్లాడైతే రంగుతేలుతారంటారు." 

రంగూ.. రూపం.. చిక్కదనం అంటే లావా!! వికారంగా.. మరీ వికారంగా.. ఉబ్బిపోతూ.. పిగిలిపోతూ.. ఫట్ అని పగిలి..

"నొప్పిగా ఉందా? సెవెన్ డైలేట్ అయిపోయిందట.. మరో రెండు చాలు."  ఆల్చిప్పల్లో ఆందోళన

దేనికి? నా కోసమా? దాని కోసమా? మగపిల్లాడైతే బాగుండు. ఎలా ఉన్నా పర్లేదనా? నిజం చెప్పు.. ఆడపిల్లైతే.. ఆ కళ్ళొస్తే.. ఇలా నాజూగ్గా ఉంటే.. మండుతుందా? నా కూతురే కదా! నా.. 

మ్.... నే..ను చచ్చిపోతే! వాళ్ళమ్మ పోలిక రాలేదంటారు. మరో ఆడది నా చీరలు, గ్రీటింగ్ కార్డ్ లూ, ఉత్తరాలు.. లోపల్లంగాలూ.. ఛ.. బాత్రూమ్ లో బట్టలు తడిపి వదిలేసాను. వాసన.. 

చేతివేళ్ళని బిగించి పట్టుకుని.. ఓదార్పు.  మంట.. పెదాలు పొరలొచ్చేస్తున్నాయ్.. కొరికి కొరి..కి..

***

"తోటకూర అడుగైపోనాదమ్మా.. బెండకాయలేసుకోండి. కేజీ పాతికి"

చివర్లు గిల్లేసిన బెండకాయలు తోసేసి... లేతవి, సన్నవి, పొడవుగా ఉన్నవి ఏరి, మళ్ళీ గిల్లి..  ఏరకుండా కొనేవాళ్ళకి కూరగాయలు ఋణపడిపోతాయేమో! థాంక్యూ అని పులుసులో ముక్కలు.. 

"జిబ్బి ఇంగోమ్మా.. బేక్కానీండి." 

తొందర తొందర.. సొట్టగా ఎదిగిన బెండకాయొకటి.. నన్నే చూస్తోంది. నేనొక బెండ మొక్క కడ నిల్చి చివాలున కొమ్మ వంచి..
***

'వాగీశ గౌరీశ వాసవాద్యమర పరివారాభివందిత పదం.. పద్మనాభం..
భోగీంద్రశాయినం..'

'శా..' అని ఎంత సొగసుగా పలుకుతాడో!! కుళ్ళొచ్చేస్తుంది..

కంఫర్ట్ మాత్రమేనా!

"ప్చ్.. నీకు అర్ధం కాదు. నీకెలా చెప్పాలో నాకర్ధం కాదు." 

మంచివే ఎంచుకుంటాం. మంచంటే అందమేనా? అందంగా లేకపో..

"ష్.. విను.."

లొంగదీసేసుకుంటాడు.. మత్తు.. వీడు మత్తు.. చీకటంటే బావుంటుందందుకే. నేను నాకు కనిపించను. వీడు మాత్రం మెరుస్తూనే ఉంటాడు. అణువణువునా మెరుస్తాడు.. 

వీణ మీటుతున్నట్టు.. మెట్లు మెట్లుగా శరీరం.. భోగీంద్ర శాయినం.. పురుకుశల దాయినం.. దేవుణ్ణి తల్చుకోకూడదేమో.. తప్పు. మ్.. మొగలి పరిమళం..

"వింటున్నావా.." 

చెవులు మూసుకుంటే.. నేను మాత్రమే ఉండి.. ఆ గాడ్రేజ్ బీర్వా, వీడూ, సైడ్ టేబుల్ మీద క్లాక్, ఫోనూ.. అన్నీ మాయమైపో... ష్...

"ఐ.. లవ్.. యూ..." 

చెవి తమ్మె మీద వేడి ఊపిరి. అంతే. ఎప్పుడూ ఇంతే.. నేనుండను. నేను మిగలను. 

"నాకు.. నువ్వు పర్ఫెక్ట్.. ఇలా.." 

ఆ వేళ్ళ మధ్యలో నా వేళ్ళు చిక్కుకుని.. క్రుకెడ్ పజిల్ ముక్కల్లా.. కలిస్తే పూర్తై.. నేనింతే..

14 comments:

  1. మరీ ఇంత ఇన్‍సెక్యూరిటీ పనికిరాదమ్మా! ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. ఏంఁ.. అదీ అల్లాంటిల్లాంటి ఇన్సెక్యూరిటీ కాదు. పీక్స్. :)

      Delete
  2. ఓర్నాయనో "చెవి తమ్మె మీద వేడి ఊపిరి. అంతే" ఇలాటి నేరేషన్ ఎక్కడా సదవలేదు.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ఓలమ్మో అలగనీసినారేటీ! :) థాంక్యూ!

      Delete
  3. చైతన్య స్రవంతి??
    బెండకాయలు ఎంచకుండా కొనెయ్యాలని కోరిక పుట్టింది..
    ఏం జరిగినా మీ(కథ)దే బాధ్యత మరి!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ఎవరండీ వాళ్ళూ? :))
      కొనేయండి.. కొనేయండి. 'నెమలికన్ను' లో మరో వంటకాన్ని పరిచయం చేస్తారని ఎదురుచూస్తాం. :) ధన్యవాదాలు!

      Delete
  4. :-)

    శతమానం భవతి...జీవన మాధుర్యానికి!! :-))

    ReplyDelete
    Replies
    1. హహ్హహహా... ధన్యవాదాలు! :)

      Delete
  5. నేనొక బెండ మొక్క కడ నిల్చి చివాలున కొమ్మ వంచి.. - ha ha haaaaaaaa.

    అంతరంగ తరంగాలు - చాలా బాగున్నాయి. చాలా అంటె చాలా చాలా.....

    ReplyDelete
  6. You just made my day!!!! :)
    running short of words to put it aptly.

    P.S.: me post enduku addam la kanipistondi?? :P

    -bittu

    ReplyDelete
  7. adbhutam anthe!!
    -Murthy

    ReplyDelete